Tworzywa polimerowe a recykling i odzysk energii
Możliwe byłoby zaoszczędzenie do 27 % emisji gazów cieplarnianych , gdyby wszystkie odpady trafiające obecnie na wysypiska były przeznaczane do recyklingu i odzyskiwania energii.
W krajach, gdzie odzyskuje się dużą ilość odpadów z tworzyw polimerowych w znaczącym stopniu wykorzystuje się obie formy odzysku: recykling i odzysk energii. Dlatego można z całą pewnością stwierdzić, że strategia uwzględniająca odzyskiwanie energii nie wyklucza dobrych wyników w dziedzinie recyklingu. Oznacza to, że całościowa strategia zarządzania zasobami powinna uwzględniać obie dziedziny, ponieważ żaden kraj nie jest w stanie poddawać recyklingowi wszystkich odpadów pokonsumenckich.
W 2007 w 27 krajach UE oraz Norwegii i Szwajcarii poddano odzyskowi energii 7,2 miliona ton, czyli 29,2 % pokonsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych. Wskaźnik odzysku energetycznego pozostał na poziomie zbliżonym do roku poprzedniego. Spalarnie miejskie pozostają najpopularniejszą technologią odzyskiwania energii. W dziewięciu krajach z grupy 27 UE plus Norwegia i Szwajcaria do instalacji odzysku energii trafia 58-81 % odpadów pokonsumenckich.
Francja wykorzystuje 38 % odpadów, podczas gdy inne kraje 20 % lub mniej. Dotyczy to nie tylko nowych państw członkowskich, ale również krajów takich jak Finlandia, Grecja, Irlandia, Hiszpania i Wielka Brytania. W niektórych krajach, np. Irlandii czy Wielkiej Brytanii, rośnie świadomość konieczności zwiększania odzysku energii, jednak proces decyzyjny jest złożony i długofalowy, a pozwolenia są często oprotestowywane przez organizacje pozarządowe oraz społeczności lokalne.
Inna forma odzyskiwania energii z odpadów to produkcja paliw alternatywnych SRF (ang. Solid Recovered Fuel) w procesie koncentracji kalorycznego odpadu i przetwarzania go w paliwo zgodnie ze specyfikacją uzgodnioną pomiędzy użytkownikiem a producentem. Spodziewany jest wzrost wykorzystania paliw alternatywnych po wejściu w życie europejskich standardów CEN dotyczących produkcji i handlu paliwami tego typu.
Tego rodzaju wysoko-kaloryczne paliwa mogą częściowo zastąpić inne paliwa w cementowniach, papierniach oraz elektrociepłowniach (również miejskich). Niemcy dysponują instalacjami do produkcji paliw alternatywnych o znacznej wydajności, produkcja rozwijana będzie również w innych krajach. Firma Ineos, producent tworzyw polimerowych, otrzymała ostatnio pozwolenie na budowę elektrowni stosującej paliwo alternatywne w Wielkiej Brytanii, podobny obiekt buduje też fińska spółka energetyczna.
Ostatnie badania potwierdziły efekt synergii mający miejsce w przypadku współspalania paliwa SRF i biomasy: dodatek paliwa SRF umożliwia wcześniejszy zapłon (głównie dlatego, że biomasa, w przeciwieństwie do paliwa SRF, zawsze zawiera pewną ilość wody), co z kolei zapewnia szybsze i bardziej efektywne spalanie, większą stabilność procesu oraz wydajność kotłów. Ponieważ tanie paliwo SRF jest często dostępne na rynku lokalnym, współspalanie z biomasą jest opcją atrakcyjną finansowo.
Tworzywa sztuczne stanowią ok. 10 % wagowych paliwa, ale, dzięki wysokiej wartości kalorycznej, aż 50 % wartości opałowej.
Źródło: Raport PlasticsEurope o sytuacji w branży Tworzywa sztuczne w ochronie klimatu
W krajach, gdzie odzyskuje się dużą ilość odpadów z tworzyw polimerowych w znaczącym stopniu wykorzystuje się obie formy odzysku: recykling i odzysk energii. Dlatego można z całą pewnością stwierdzić, że strategia uwzględniająca odzyskiwanie energii nie wyklucza dobrych wyników w dziedzinie recyklingu. Oznacza to, że całościowa strategia zarządzania zasobami powinna uwzględniać obie dziedziny, ponieważ żaden kraj nie jest w stanie poddawać recyklingowi wszystkich odpadów pokonsumenckich.
W 2007 w 27 krajach UE oraz Norwegii i Szwajcarii poddano odzyskowi energii 7,2 miliona ton, czyli 29,2 % pokonsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych. Wskaźnik odzysku energetycznego pozostał na poziomie zbliżonym do roku poprzedniego. Spalarnie miejskie pozostają najpopularniejszą technologią odzyskiwania energii. W dziewięciu krajach z grupy 27 UE plus Norwegia i Szwajcaria do instalacji odzysku energii trafia 58-81 % odpadów pokonsumenckich.
Francja wykorzystuje 38 % odpadów, podczas gdy inne kraje 20 % lub mniej. Dotyczy to nie tylko nowych państw członkowskich, ale również krajów takich jak Finlandia, Grecja, Irlandia, Hiszpania i Wielka Brytania. W niektórych krajach, np. Irlandii czy Wielkiej Brytanii, rośnie świadomość konieczności zwiększania odzysku energii, jednak proces decyzyjny jest złożony i długofalowy, a pozwolenia są często oprotestowywane przez organizacje pozarządowe oraz społeczności lokalne.
Inna forma odzyskiwania energii z odpadów to produkcja paliw alternatywnych SRF (ang. Solid Recovered Fuel) w procesie koncentracji kalorycznego odpadu i przetwarzania go w paliwo zgodnie ze specyfikacją uzgodnioną pomiędzy użytkownikiem a producentem. Spodziewany jest wzrost wykorzystania paliw alternatywnych po wejściu w życie europejskich standardów CEN dotyczących produkcji i handlu paliwami tego typu.
Tego rodzaju wysoko-kaloryczne paliwa mogą częściowo zastąpić inne paliwa w cementowniach, papierniach oraz elektrociepłowniach (również miejskich). Niemcy dysponują instalacjami do produkcji paliw alternatywnych o znacznej wydajności, produkcja rozwijana będzie również w innych krajach. Firma Ineos, producent tworzyw polimerowych, otrzymała ostatnio pozwolenie na budowę elektrowni stosującej paliwo alternatywne w Wielkiej Brytanii, podobny obiekt buduje też fińska spółka energetyczna.
Ostatnie badania potwierdziły efekt synergii mający miejsce w przypadku współspalania paliwa SRF i biomasy: dodatek paliwa SRF umożliwia wcześniejszy zapłon (głównie dlatego, że biomasa, w przeciwieństwie do paliwa SRF, zawsze zawiera pewną ilość wody), co z kolei zapewnia szybsze i bardziej efektywne spalanie, większą stabilność procesu oraz wydajność kotłów. Ponieważ tanie paliwo SRF jest często dostępne na rynku lokalnym, współspalanie z biomasą jest opcją atrakcyjną finansowo.
Tworzywa sztuczne stanowią ok. 10 % wagowych paliwa, ale, dzięki wysokiej wartości kalorycznej, aż 50 % wartości opałowej.
Źródło: Raport PlasticsEurope o sytuacji w branży Tworzywa sztuczne w ochronie klimatu
Komentarze
Prześlij komentarz