Przygotowanie tworzywa do przetwórstwa

Postacią wyjściową tworzywa jest granulat. Jest on z reguły zapakowany w sposób zabezpieczający go przed wpływem wilgoci. Pakowany jest, więc w hermetycznie zamykane worki bądź większe opakowania (oktabiny, big-bagi) ewentualnie dostarczany bezpośrednio do silosów.

Transport tworzywa
Podawanie do leja zasypowego wtryskarki może mieć charakter:
- indywidualny: ręcznie lub przy pomocy związanego z maszyną podajnika pneumatycznego lub mechanicznego. Podawanie pneumatyczne nie jest zalecane do transportu przemiału lub tworzywa zmieszanego z dodatkami proszkowymi.
- centralny: podawanie pneumatyczne z silosów zewnętrznych lub dużych pojemników poprzez stację rozdzielczą stałymi rurami przesyłowymi do każdej maszyny.

Mieszanie
Granulat najczęściej w kolorze naturalnym może być mieszany z barwnikiem, innymi dodatkami modyfikującymi i regranulatem podawanym w ściśle określonych proporcjach przez dozowniki będące wyposażeniem leja zasypowego wtryskarki.
Barwniki mogą być podawane w postaci proszków, past a najczęściej tzw. koncentratów (ang. masterbatch) o dużej zawartości środka barwiącego. Stosuje się dozowniki objętościowe (wolumetryczne) lub wagowe (grawimetryczne) o większej dokładności podawania dodatków. Przy występowaniu problemów z właściwym wymieszaniem koncentratu z tworzywem przez ślimak wtryskarki zaleca się zastosowanie tzw. mieszalnika statystycznego umocowanego w przestrzeni cylindra przed dyszą.

Suszenie
Konieczność suszenia granulatu wynika z własności higroskopijnych tworzywa lub osadzania się wilgoci z powietrza zwłaszcza przy transporcie z zimnych pomieszczeń. Stosuje się:
- suszenie centralne,
- w suszarkach przystanowiskowych,
- w suszarkach zintegrowanych z lejem zasypowym.

W zależności od rodzaju tworzywa stosuje się różnorodne systemy suszenia
- tworzywa nie chłonące wilgoci (PP, PE, PS itp.) należy suszyć (podsuszać) w przypadku, gdy na skutek zmian temperatury otoczenia może na granulacie osadzać się wilgoć kondensacyjna.

Dla niewielkiej produkcji wystarczające są nawet stare komorowe suszarki z zamkniętym obiegiem powietrza
- tworzywa chłonące wilgoć w nieznacznym stopniu (ABS, PMMA) zwłaszcza w przypadku uszkodzonych opakowań bądź dodatków przemiału należy suszyć w suszarkach z wymuszonym nadmuchem gorącego powietrza (przewiew powietrza przez złoże tworzywa).

- tworzywa silnie chłonące wilgoć (PC, PA, PBT, PET), można suszyć jedynie w suszarkach z nadmuchem suchego gorącego powietrza ( suszarki z sitem molekularnym).

Obecność wilgoci powyżej ściśle określonej zawartości powoduje hydrolizę i nieodwracalne zniszczenie materiału podczas procesu przetwórczego. Materiał taki nie nadaje się już do powtórnego zagospodarowania
Bardzo skuteczne jest stosowanie suszarek próżniowych, lecz dopiero ostatnio rozwiązano problem suszenia o charakterze ciągłym.

Parametry suszenia określają:
- czas suszenia: t^s [h]
- temperatura suszenia: T^s [₀C] podawana dla określonego typu suszarki
- wydajność suszenia: W^s [kg/h] zależnie od wydatku powietrza

Ponadto mogą być przydatne:
- wilgotność tworzywa w otoczeniu normalnym: wⁿ[%]
- wilgotność tworzywa dopuszczalna przy przetwórstwie: w^p[%]
- czas zawilgocenia w leju zasypowym umożliwiający przetwórstwo: t^wp [min.]
- czas nasycenia wilgocią w warunkach normalnych :t^wn [h]

Regranulacja - zawracanie odpadów
Regranulatem (potocznie) nazywa się zmielony odpad, jakim są wlewki lub wadliwe wyroby. Otrzymany produkt ma po zmianie niejednorodną wielkość ziaren, które ulegają frakcjonowaniu przy transporcie pneumatycznym. Ze względu na możliwości występowania zanieczyszczeń metalowych (np. odpryski z noży, zapraski) zaleca się stosowanie sit magnetycznych, lejów zasypowych - konieczna przy formach z grzanymi kanałami.
Każde przetwarzanie lub mielenie tworzywa powoduje niszczenie łańcuchów cząsteczek i włókien wypełniaczy. Następuje obniżenie własności wytrzymałościowych i zwiększenie płynności. Przy zawracaniu POM jego siedmiokrotne przetworzenie powoduje przechodzenie w stan gazowy. Z tego względu niezalecane jest zawracanie odpadów materiałów zawierających środki uniepalniające i porofory lub barwniki organiczne czułe na temperaturę. Niedopuszczalne jest stosowanie regranulatu przy produkcji wyrobów do kontaktu z żywnością lub wyrobów dla medycyny.