Konstrukcja wypraski i jej technologiczność
Zakłada się, że konstrukcja wypraski spełnia warunki funkcjonalne oraz, że dobór materiału zastał również zoptymalizowany.
Zawsze jednak należy sprawdzić czy jego budowa jest zgodna z wymogami technologii wtryskiwania, ponieważ konstruktor wyrobu jest często specjalistą innej branży.
Ocenia się wówczas nie poszczególne fragmenty konstrukcji wypraski (stary system oceny technologiczności), lecz budowę gniazda, którego jest odzwierciedleniem. Czynnością wstępną jest wówczas określenie miejsca doprowadzenia tworzywa oraz głównej płaszczyzny podziału. Dane te są punktem wyjścia do przeprowadzania symulacji komputerowej zachowania tworzywa w formie i w efekcie jakości wypraski.
Potem sprawdza się kolejno czy zostały spełnione:
1. Warunki wypełnienia gniazda: (grubość ścian, droga przepływ, linie łączenia, miejscowe zachowanie strumienia stopu.
2. Warunek skuteczności docisku: zgrubienia, żebra, obrzeża.
3. Warunki chłodzenia: węzły cieplne, możliwość zachowania symetrii odbioru ciepła.
4. Warunki uwolnienia powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych, przy otwieraniu, zbieżności podcięć.
5. Wypychania i pracy automatycznej.
Ze względów produkcyjnych:
Warunki ekonomiczności produkcji: oszczędności materiału, skrócenie czasu cyklu, uproszczenia montażu.
Ze względu na konstrukcję formy:
Możliwość uproszczenia wykonania.
Znakowanie.
Ze względu na późniejsze obróbki powierzchniowe:
Powierzchnie zależne od sposobu łączenia
Powierzchnie pod nadruki lub lakierowanie
Zalecenia producentów tworzyw odnośnie konstrukcji formy
Podawane przez producentów (oprócz danych nominalnych) zalecenia dotyczą najczęściej:
1. płynności materiału: wskaźnik płynięcia MFI (ang. Melt flow Index),
2. stosunek drogi płynięcia do grubości ścianki np. 300:1,
3. skurczu zależnie od grubości ścianki i wskaźnika płynięcia ,
4. zalecanych zbieżności,
5. minimalnych promieni wewnętrznych,
oraz specyficznych zaleceń konstrukcyjnych dla poszczególnych zastosowań np. zaczepów, wzmocnień (grubość żeber), otworów pod wkręty samogwintujące itp. Podawane są również informacje dotyczące kształtu powierzchni podlegających zgrzewaniu np. przy pomocy ultradźwięków.
Konstrukcja nowoczesnych form wtryskowych
Konstrukcja formy musi być zarówno podporządkowana celom produkcyjnym. Jeśli wymagana jest wysoka jakość wyrobu, produktywność i trwałość to rozwiązanie sprzed 2000 są rozwiązaniami przestarzałymi. Podstawowym kryterium oceny formy jest jej przydatność technologiczna i szerokie „okno przetwórstwa” dające swobodę regulacji procesu. Obecność w wyrobie wad, których nie można usunąć przez zmiany parametrów procesu świadczy, że ich źródłem jest zła konstrukcja wyrobu lub formy.
Przyczyn należy najczęściej szukać w braku znajomości własności przetwórczych tworzyw i przemian tworzywa zachodzących w formie. Wszystkie funkcje i układy mechanizmu formy muszą być, więc podporządkowane funkcjom technologicznym, a więc przebiegowi płynięcia i ochładzania materiału. Sposób rozwiązywania tych zagadnień jest miernikiem kwalifikacji konstruktora i przygotowania narzędziowni do wykonania form.
Z analizy rynku wynika, że formy są najsłabszym ogniwem łańcucha produkcyjnego. Wymogi konsumpcyjność produkcji wymagają daleko posuniętej specyfikacji w konstrukcji i wykonawstwie formy.
Zamówienie formy musi poprzedzić proces ofertowy szczegółowe ustalenie warunków konstrukcyjno-wykonawczych. Koszt formy jest funkcją wtórną wymagań stawianych formie.
Zawsze jednak należy sprawdzić czy jego budowa jest zgodna z wymogami technologii wtryskiwania, ponieważ konstruktor wyrobu jest często specjalistą innej branży.
Ocenia się wówczas nie poszczególne fragmenty konstrukcji wypraski (stary system oceny technologiczności), lecz budowę gniazda, którego jest odzwierciedleniem. Czynnością wstępną jest wówczas określenie miejsca doprowadzenia tworzywa oraz głównej płaszczyzny podziału. Dane te są punktem wyjścia do przeprowadzania symulacji komputerowej zachowania tworzywa w formie i w efekcie jakości wypraski.
Potem sprawdza się kolejno czy zostały spełnione:
1. Warunki wypełnienia gniazda: (grubość ścian, droga przepływ, linie łączenia, miejscowe zachowanie strumienia stopu.
2. Warunek skuteczności docisku: zgrubienia, żebra, obrzeża.
3. Warunki chłodzenia: węzły cieplne, możliwość zachowania symetrii odbioru ciepła.
4. Warunki uwolnienia powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych, przy otwieraniu, zbieżności podcięć.
5. Wypychania i pracy automatycznej.
Ze względów produkcyjnych:
Warunki ekonomiczności produkcji: oszczędności materiału, skrócenie czasu cyklu, uproszczenia montażu.
Ze względu na konstrukcję formy:
Możliwość uproszczenia wykonania.
Znakowanie.
Ze względu na późniejsze obróbki powierzchniowe:
Powierzchnie zależne od sposobu łączenia
Powierzchnie pod nadruki lub lakierowanie
Zalecenia producentów tworzyw odnośnie konstrukcji formy
Podawane przez producentów (oprócz danych nominalnych) zalecenia dotyczą najczęściej:
1. płynności materiału: wskaźnik płynięcia MFI (ang. Melt flow Index),
2. stosunek drogi płynięcia do grubości ścianki np. 300:1,
3. skurczu zależnie od grubości ścianki i wskaźnika płynięcia ,
4. zalecanych zbieżności,
5. minimalnych promieni wewnętrznych,
oraz specyficznych zaleceń konstrukcyjnych dla poszczególnych zastosowań np. zaczepów, wzmocnień (grubość żeber), otworów pod wkręty samogwintujące itp. Podawane są również informacje dotyczące kształtu powierzchni podlegających zgrzewaniu np. przy pomocy ultradźwięków.
Konstrukcja nowoczesnych form wtryskowych
Konstrukcja formy musi być zarówno podporządkowana celom produkcyjnym. Jeśli wymagana jest wysoka jakość wyrobu, produktywność i trwałość to rozwiązanie sprzed 2000 są rozwiązaniami przestarzałymi. Podstawowym kryterium oceny formy jest jej przydatność technologiczna i szerokie „okno przetwórstwa” dające swobodę regulacji procesu. Obecność w wyrobie wad, których nie można usunąć przez zmiany parametrów procesu świadczy, że ich źródłem jest zła konstrukcja wyrobu lub formy.
Przyczyn należy najczęściej szukać w braku znajomości własności przetwórczych tworzyw i przemian tworzywa zachodzących w formie. Wszystkie funkcje i układy mechanizmu formy muszą być, więc podporządkowane funkcjom technologicznym, a więc przebiegowi płynięcia i ochładzania materiału. Sposób rozwiązywania tych zagadnień jest miernikiem kwalifikacji konstruktora i przygotowania narzędziowni do wykonania form.
Z analizy rynku wynika, że formy są najsłabszym ogniwem łańcucha produkcyjnego. Wymogi konsumpcyjność produkcji wymagają daleko posuniętej specyfikacji w konstrukcji i wykonawstwie formy.
Zamówienie formy musi poprzedzić proces ofertowy szczegółowe ustalenie warunków konstrukcyjno-wykonawczych. Koszt formy jest funkcją wtórną wymagań stawianych formie.
Komentarze
Prześlij komentarz