Środki barwiące do barwienia tworzyw polimerowych
Środki barwiące to nierozpuszczalne w polimerach pigmenty organiczne i nieorganiczne oraz rozpuszczalne barwniki. Cechy charakterystyczne to wysoka odporność cieplna oraz trwałość barwy związana z użytkowaniem wyrobu (warunki atmosferyczne, promieniowanie UV) pigmentów nieorganicznych, oraz wymagań kolorystycznych pigmentów organicznych. Barwniki rozpuszczalne w polimerze stosowane są tam gdzie wymogiem jest przezroczystość powierzchni (barwniki transparentne), m.in. barwniki fluorescencyjne dające efekt kumulowania światła, stosowane do wyrobów świecących z tworzyw polimerowych (LISA). Galalit ora PA (poliamid) można barwić powierzchniowo z roztworów wodnych.
Przy doborze środków barwiących należy brać pod uwagę możliwość reakcji barwnych barwników i pigmentów zawierających siarkę ze stabilizatorami ołowianymi i cynowymi, ale także wpływ pigmentów na krystalizację, oraz na elektryczne i reologiczne właściwości tworzyw polimerowych.
Do barwienia tworzyw sztucznych stosuje się tzw. przedmieszki (ang. masterbach) w barwionym tworzywie, koncentraty pigmentowe, lub płynne formulacje pigmentowe o dużej zawartości pigmentu zdyspergowanego w obojętnym lepiszczu.
Przy doborze środków barwiących należy brać pod uwagę możliwość reakcji barwnych barwników i pigmentów zawierających siarkę ze stabilizatorami ołowianymi i cynowymi, ale także wpływ pigmentów na krystalizację, oraz na elektryczne i reologiczne właściwości tworzyw polimerowych.
Do barwienia tworzyw sztucznych stosuje się tzw. przedmieszki (ang. masterbach) w barwionym tworzywie, koncentraty pigmentowe, lub płynne formulacje pigmentowe o dużej zawartości pigmentu zdyspergowanego w obojętnym lepiszczu.
Komentarze
Prześlij komentarz